ÖNSÖZ

Avanos’a dair yaptığımız araştırmalar devam ediyor. Yüzlerce yıllık birikimin neticesi olarak ortaya çıkan pek çok şey el değmeden duruyor. Avanos insanı zengin bir kültür hazinesinin üzerinde oturuyor. Ol mahiler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler mısrasında olduğu gibi pek çoğumuz sahip olduklarının, içinde yaşadığımız değerlerin farkında değiliz.

Sözlü kültür ürünlerinin yaşaması için halk tarafından sürekli anlatılması, nesilden nesile aktarılması gerekir. Günümüzde ne yazık ki bu bağ kopmuştur. Ne dinleyen var, ne de anlatan. Köprülerin altından çok sular akmış, eski neslin yeni nesil ile anlaşması zorlaşmış, gençlerin hayata bakışları, zevkleri, ilgi alanlan değişmiştir. Hal böyle olunca da eskiye rağbet azalmıştır. Sözlü kültürün aktaramadığı kültür ürünlerini yaşatmanın ve unutulmasını önlemenin tek yolu onları kayıt altına almaktır. İster görüntü ve sesle, isterseniz yazarak kayıt altına almadığını her şey kaybolup, unutulmaya mahkumdur.

Yaptığımız çalışmalarda, öncelikli olarak daha çok sözlü olarak bilinen, yazıya geçirilmemiş konuları ele alıyoruz. Konular konulan, olaylar olayları, kişiler kişileri getiriyor. Karşımıza büyük aile dramları, mutluluklar, ilginç konular, olaylar çıkıyor. Bugün pek çok Avanoslunun bile “ya öyle mi, ben bile böyle olduğunu bilmiyordum” diye hayrete düştüğü tarihi olaylar duyduk. Bazılarını ailelerin izniyle, hoşgörülerine sığınarak yazdık, bazılarını unuttuk (!). Bir kelimelik bir cümlelik bilginin peşinde günlerce koştuk, pek çok kişiye sorarak doğrulattık. İnsanların geçmişlerinden kaçması mümkün olmuyor, siz kaçtıkça o sizi kovalıyor.